Dziedziny :
· [1]
· [1]
· [1]
· [2]
· [7]
· [6]
· [1]
· [1]
· [4]
· [6]
· [6]
· [2]
· [3]
· [1]
· [1]
· [2]
· [14]
· [3]
· [3]
· [1]
· [3]
· [10]
Od Zalmoksisa do Czyngis-chana Dziedzina: Religioznawstwo Autor: Mircea Eliade Inne pozycje autora (3) | O autorze Tłumacz: Krzysztof Kocjan Miejsce i rok wydania: Warszawa 2002 Wydawca: Wydawnictwo Naukowe PWN Liczba stron: 266 Wymiary: 14x20 cm ISBN: 83-01-13834-3 Okładka: Miękka Ilustracje: Nie Cena: 35,00 zł (bez rabatów)
[ Pozycja niedostępna ] Opis W książce tej chcielibyśmy przedstawić istotę religii Geto-Daków oraz najważniejsze tradycje mitologiczne i wytwory folkloru Rumunów. Niekoniecznie i nie we wszystkim implikuje to ciągłość między religijnym uniwersum Geto-Daków a tym, które daje się odczytać w ludowych tradycjach rumuńskich. Chcąc mówić o „ciągłości”, winno się jej szukać na poziomie głębszym niż poziom wyznaczony przez historię Geto-Daków, Dako-Rumunów i ich potomków - Rumunów. [...]
Praca ta nie jest historią religijną Dacji. Z powodu ubóstwa dokumentów wątpliwe jest zresztą, aby taka historia mogła być kiedyś napisana. W każdym razie wykopaliska archeologiczne nie wyczerpały jeszcze swych niespodzianek. I pomimo znacznego wysiłku, jaki w to włożono, ludowe tradycje rumuńskie nie zostały jeszcze wystarczająco poznane.
(Ze Wstępu M. Eliadego)
Spis treści
Przedmowa tłumacza: Mircea Eliade - być Rumunem
Rozdział I. Dakowie i wilki
Religijne znaczenia nazw etnicznych. Inicjacje wojownicze: rytualna przemiana w bestię. Maczuga i chorągiew. „Dakowie” - bractwo wojownicze. Mityczno-rytualne scenariusze Wilka. Drapieżniki, myśliwi, wojownicy.
Rozdział II. Zalmoksis
Herodot, IV. „Przybytek podziemny”. Rytualne groty: okultacja i epifanie. Zalmoksis i „unieśmiertelnienie”. Ekstatycy i cudotwórcy. Filozofowie-szamani. Szamanizm grecki. Zalmoksis, ekstaza i nieśmiertelność. Etymologie i historia religii. Zalmoksis i Frey. Ofiarowanie posłańca. Gebeleizis. Zalmoksis i kapłani-terapeuci. Zalmoksis i Deceneus. Pustelnicy i uczeni. Dacia capta. Przemiany Zalmoksisa.
Rozdział III. Diabeł i Dobry Bóg: prehistoria rumuńskiej kosmogonii ludowej
Kosmogoniczne nurkowanie. Wersje z Europy Południowo-Wschodniej. Warianty polskie, bałtowskie, mordwińskie. „Zmęczenie Boga”. Słowiański „dualizm”? Kilka legend rosyjskich. Kosmogoniczne nurkowanie u Ugrów. Ałtajczycy, Mongołowie. Buriaci, Jakuci. Iran. Kosmogonie północnoamerykańskie. Indie aryjskie. Indie przedaryjskie i Azja Południowo-Wschodnia. Pochodzenie i rozpowszechnienie mitu. Struktura i znaczenie nurkowania kosmogonicznego.
Rozdział IV. Książę Dragosz i „rytualne łowy”
Kronikarze. „Rytualne łowy” i „zwierzęta-przewodnicy”. Mity o początku. Hunor i Magor. Tur i byk. Religijna rola jelenia. Polowanie na jelenia w Indiach. Indoariowie, Ugrofinowie, Ałtajczycy. Uwagi końcowe.
Rozdział V. Mistrz Manole i klasztor w Argesz
Poezja ludowa i folklor religijny. Kilka wersji bałkafiskich. Egzegezy: folkloryści, historycy literatury, styliści. Obrzędy budowlane: morfologia i historia. Krwawe ofiary a mity kosmogoniczne. Archaizm i przetrwanie.
Rozdział VI. „Szamanizm” u Rumunów?
Bandinus i `Incantatores'. Obrzędy obrony przed zarazą. „Upadek Rusalii”. Szamanizm i zaklęcia.
Rozdział VII. Kult mandragory w Rumunii
Rozdział VIII. Jasnowidzące jagniątko
„Rzecz święta i wzruszająca..”. Historycy, folkloryści, filozofowie. „Tradycjonaliści” i „moderniści”. Egzegeza Constantina Brailoiu. Prestiż ballady. Analiza tematów. Postegzystencja, pośmiertne zaślubiny, „gody miorityczne”. Prehistoria ballady. „Terror historii” i odpowiedź pasterza.Podziel się swoją opinią o tej książce..