Dziedziny :
· [1]
· [1]
· [1]
· [2]
· [7]
· [6]
· [1]
· [1]
· [4]
· [6]
· [6]
· [2]
· [3]
· [1]
· [1]
· [2]
· [14]
· [3]
· [3]
· [1]
· [3]
· [10]
Etyka Platona. O formie platońskiej refleksji moralnej Dziedzina: Filozofia Autor: Joanna Gwiazdecka Seria: Daimonion Miejsce i rok wydania: Kęty 2003 Wydawca: Antyk Liczba stron: 183 Wymiary: 15x21 cm ISBN: 83-88524-69-0 Okładka: Twarda Ilustracje: Nie Cena: 37,00 zł (bez rabatów)
[ Pozycja niedostępna ] Opis Książka ta zaleca się kilkoma istotnymi cechami o wysokim stopniu oryginalności, których zresztą tytuł nie pozwala się domyślić wszystkich. Może on bowiem skłaniać do szukania tu materialnych treści doktryny etycznej Platona i tylko takich treści. Tymczasem jest to książka nie tyle doksograficzna, ile metafilozoficzna, charakteryzująca istotę, szczególne cechy oraz cele Platońskiego filozofowania. Słowo „etyka” w tytule wskazuje tylko na cechę tego filozofowania jakby najbardziej istotną i dominującą, na to mianowicie, że główne ukierunkowanie myśli Platona jest właśnie etyczne, a nie np. (w standardowym sensie tych terminów) epistemologiczne lub ontologiczne (metafizyczne). Nie przekreśla to, rzecz i
jasna, ani nie umniejsza takich treści, ukazuje tylko własne, swoiste rozumienie znanego powszechnie faktu, że Platon ponad ideami postawił ideę Dobra, twierdząc o niej, że jest poza i ponad Bytem.
Z Przedmowy
Spis treści:
Wprowadzenie. Ustność i pisemność filozoficznego przekazu
I. PARADYGMAT HERMENEUTYCZNY
1. Wykład O Dobru
2. Hermeneutyka „Szkoły Tybingeńskiej”
3. Trzy nowożytne sposoby interpretacji dzieł Platona i filozofii starożytnej
4. Kryzys paradygmatu romantycznego
5. Przekaz ustny oraz przekaz pisemny
II. METODA DIALEKTYCZNA
1. Dialektyka i filozofia w platońskich dialogach
1.1. Forma dialogów
1.2. Dialektyka jako metoda uprawiania filozofii
2. Dialektyka „ćwiczeń filozoficznych”
2.1. Terminy „ćwiczenie duchowe” i „ćwiczenie filozoficzne”
2.2. Podział ról w dialogach. Rola filozofa-dialektyka
2.3. Filozoficzne i sofistyczne „przekonywanie”
2.4. Aporie w nauce filozofa i dyskusjach sofisty
2.5. Kontekst roli rozmówcy filozofa-dialektyka
2.6. „Zgoda rozmówcy” jako element „filozoficznego ćwiczenia”
2.7. „Filozoficzne ćwiczenia” jako paideia
III. CHARAKTERYSTYKA PLATOŃSKIEGO FILOZOFA
1. Kim był antyczny filozof
2. Filozof i filozofia w platońskich dialogach
3. Ruch sofistyczny a filozofia
3.1. Fałszywe mniemania o filozofach i sofistach
3.2. Próba interpretacji: działalność „prywatna” i działalność „państwowa” mędrca
3.3. Metafora światła i wzroku
Definicja sofisty
4. Filozof wobec spraw państwa
4.1. Filozofia jako prawdziwa polityka
4.2. Definicja polityka
4.3. Działalność Sokratesa
IV. CEL FILOZOFOWANIA
1. Krytyka religijności
1.1. Doświadczenie religijne, sacrum i profanum
1.2. Znaczenie doświadczenia ontologicznego
1.3. Rola mitu w poezji i filozofii
2. Filozofia w wymiarze myślenia religijnego
2.1. Filozoficzna protreptyka
2.2. Odkrywanie filozofii przez Piękno
2.3. Filozoficzne rozmowy z dwóch późnych dialogów
2.4. Pobożność filozofa
Podsumowanie. Uwagi o charakterze platońskiej filozofiiPodziel się swoją opinią o tej książce..