Dziedziny :
· [1]
· [1]
· [1]
· [2]
· [7]
· [6]
· [1]
· [1]
· [4]
· [6]
· [6]
· [2]
· [3]
· [1]
· [1]
· [2]
· [15]
· [3]
· [3]
· [1]
· [3]
· [10]
Polsko-niemieckie zbliżenia w kręgu kultury 1919-1939 Dziedzina: Historia Autor: Bogusław Drewniak Miejsce i rok wydania: 2005 Wydawca: Polnord Liczba stron: 484 Zawiera indeksy (osób, rzeczy, miejsc itp.) Wymiary: 14x20 cm ISBN: 83-89923-02-5 Okładka: Miękka Ilustracje: Tak Cena: 49,00 zł (bez rabatów)
[ Pozycja niedostępna ] Opis Ze względu na bliskość geograficzną, kultura niemiecka i polska wzajemnie na siebie wpływały. Zdarzało się próbowano narzucać obcą kulturę siłą (np. Kulturkampf), ale w dwudziestoleciu międzywojennym raczej nie dochodziło do takich sytuacji. Istniały międzypaństwowe regulacje współpracy kulturalnej, które pozwalały na zachowanie dobrych stosunków na tym polu. Książki niemieckie były wydawane w Polsce, a polskie w Niemczech, dochodziło do wizyt przedstawicieli świata w kultury w sąsiednim państwie, współpracowano w dziedzinie badań naukowych, obie strony interesowały się także rozwojem muzyki, teatru i filmu w kraju sąsiada.
Bogusław Drewniak (ur. 1927) – polski historyk i archiwista, specjalizujący się w kulturze i historii Niemiec; nauczyciel akademicki związany z uczelniami w Gdańsku, Starogardzie Gdańskim i Słupsku oraz rektor Wyższego Studium Nauczycielskiego w Słupsku (1969–1971).
W latach 1943–1945 był żołnierzem Armii Krajowej, a także był więziony przez Niemców w Tarnowie za działalność niepodległościową. Po zakończeniu II wojny światowej studiował historię na Uniwersytecie Poznańskim, którą ukończył w 1951 roku zdobyciem tytułu magistra na podstawie pracy, której promotorem był prof. Gerard Labuda. Bezpośrednio potem został zatrudniony jako archiwista w Archiwum Państwowym w Szczecinie i Koszalinie (od 1961 dyrektor), gdzie pracował do 1963 roku. W 1957 roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, której był członkiem do jej rozwiązania w 1990 roku. W 1958 roku uzyskał na macierzystej uczelni stopień naukowy doktora, a w 1963 roku doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii.
W 1963 roku został pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku (od 1970 roku Uniwersytet Gdański). Od 1971 roku pracował tam jako profesor nadzwyczajny, a od 1982 profesor zwyczajny. W 1971 roku Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nauk humanistycznych. Od 1992 roku do przejścia na emeryturę był kierownikiem Katedry Filologii Germańskiej Uniwersytetu Gdańskiego. Poza gdańską uczelnią pracował także w Wyższej Szkole Nauczycielskiej w Słupsku, gdzie w latach 1969-1971 był pierwszym rektorem tej szkoły oraz Pomorskiej Wyższej Szkole Polityki Społecznej i Gospodarczej w Starogardzie Gdańskim. Przewodniczący Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu (poprzednio Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce) Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku.
Jest członkiem: Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego, Instytutu Zachodniego, międzynarodowego gremium Fried of the Forschungsstelle fuer die Geschichte des Nationalsozialismus in Hamburg, Stowarzyszenia Filmowców Polskich, polskiego PEN-Clubu.
Za swoją działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta i Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W 1996 roku był promotorem doktoratu honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego dla prezydenta Niemiec Richarda von Weizsäckera.Podziel się swoją opinią o tej książce..