Dziedziny :
· [1]
· [1]
· [1]
· [2]
· [7]
· [6]
· [1]
· [1]
· [4]
· [6]
· [6]
· [2]
· [3]
· [1]
· [1]
· [2]
· [15]
· [3]
· [5]
· [1]
· [3]
· [10]
Profanacje Dziedzina: Filozofia Autor: Giorgio Agamben Tłumacz: Mateusz Kwaterko Tytuł oryginału: Profanazioni Przedmowa (posłowie, opracowanie): Mateusz Kwaterko Seria: BIBLIOTEKA MYŚLI WSPÓŁCZESNEJ Miejsce i rok wydania: 2006 Wydawca: PIW Liczba stron: 120 Wymiary: 14x20 cm ISBN: 8306-03042-7 Okładka: Miękka Ilustracje: Nie Cena: 29,00 zł (bez rabatów)
[ Pozycja niedostępna ] Opis Giorgio Agamben jest dzisiaj jednym z najszerzej dyskutowanych żyjących filozofów, niektórzy nazywają go nawet „współczesnym myślicielem numer jeden”. Skromniejsze pochwały określają go jako „najprzenikliwszego z piszących dzisiaj we Włoszech filozofów politycznych” (Zygmunt Bauman). Filozofię Agambena wyróżnia z jednej strony głęboka erudycja, z drugiej zaś wyważone połączenie eklektyzmu i nowoczesności. Potrafi on w najdawniejszych tekstach i dziełach rozpoznać rozmaite oblicza współczesności, i, będąc doskonale obeznanym z najnowszymi prądami refleksji humanistycznej, posługiwać się wypracowanymi przez nie narzędziami, nie popadając zarazem w żadną ortodoksję. Jest także mistrzem słowa, dzięki czemu swoista archeologia współczesności, jaką uprawia, staje się sama w sobie prawdziwym dziełem sztuki.
Profanacje to ostatnia książka Agambena, a zarazem pierwsza, która ukazuje się w Polsce. Składa się na nią dziewięć krótkich, choć pełnych treści esejów filozoficznych, w których autor prowadzi czytelnika przez meandry współczesnego świata, mając za przewodnika pojęcie profanacji. „Sprofanować znaczy przywrócić powszechnemu użytkowi coś, co zostało umieszczone w sferze świętości”. Profanacja, twierdzi Agamben, jest jedynym politycznym obowiązkiem naszych czasów: oznacza akt buntu przeciw wszelkim odmianom fałszywego uświęcenia w ramach instytucji politycznych. W książce znajdziemy także mistrzowsko napisane eseje o geniuszu, pamięci, pożądaniu, parodii, sztuce filmowej i magii.
SPIS RZECZY
Nieznośna lekkość gestu (Mateusz Kwaterko)
Genius
Magia i szczęście
Dzień sądu
Pomocnicy
Parodia
Pragnąć
Byt specjalny
Autor jako gest
Pochwala profanacji
Sześć najpiękniejszych minut w historii kina
Giorgio Agamben, (ur. 1942) – profesor estetyki, wykłada w Weneckiej Wyższej Szkole Architektury. Studiował filozofię na Uniwersytecie Rzymskim. W latach 1966-1968 uczestniczył w seminarium Martina Heideggera, następnie poświęcił się studiom lingwistycznym i badaniu kultury średniowiecznej w londyńskim Warburg Institute. W latach 1988-1993 uczył w paryskim College International de Philosophie; od 1994 do 2003 roku regularnie wykładał na uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych.
Międzynarodową sławę przyniosło mu dzieło Homo sacer (1995). Jego najważniejsze sksiążki to: Stanze (1977), Il linguaggio e la morte (1982), Bartleby, la formula della creazione (1993 – napisana wspólnie z Gilles’em Deleuzem), Mezzi senza fine. Note sulla politica (1996), Quel che resta di Auschwitz. L’archivio e il testimone (1998), Il tempo che resta. Un commento alla «Lettera ai Romani» (2000), La comunita che viene (2001), L’aperto. L’uomo e l’animale (2002), Stato di eccezione (2003).Podziel się swoją opinią o tej książce..