Dziedziny :
· [1]
· [1]
· [1]
· [2]
· [7]
· [6]
· [1]
· [1]
· [4]
· [6]
· [6]
· [2]
· [3]
· [1]
· [1]
· [2]
· [15]
· [3]
· [3]
· [1]
· [3]
· [10]
HEIDEGGER - LĖVINAS. Spór o transcendencję prawdy Dziedzina: Filozofia Autor: Marcin Rebes Miejsce i rok wydania: Kraków 2005 Wydawca: Universitas Liczba stron: 254 Wymiary: 14x20 cm ISBN: 83-242-0521-7 Okładka: Miękka Ilustracje: Nie Cena: 32,00 zł (bez rabatów)
[ Pozycja niedostępna ] Opis Książka poświęcona jest pojmowaniu prawdy przez dwóch wybitnych filozofów XX wieku: Martina Heideggera i Emmanuela Levinasa. Mimo istotnych różnic dzielących ontologię Heideggera od etyki Levinasa, autor stara się znaleźć podobieństwa. Obie te filozofie podchodzą krytycznie do klasycznej definicji prawdy, obie inspirowane są przez fenomenologię Husserla. Zasadniczymi kwestiami poruszanymi przez Heideggera i Levinasa są: tożsamość człowieka i transcendencja prawdy. W dziełach Heideggera wyrażone są one poprzez pojęcia: Ťodkrywaniať i Ťzdecydowaniať oraz Ťodsłanianiať i Ťzakrywaniať. Natomiast w filozofii Levinasa zostały określone przy pomocy słów: Ťpouczenieť i Ťwezwanieť. Spór o transcendencję prawdy jest analizą filozoficzną, modyfikującą spojrzenie na prawdę, która nie jest już więcej monolitem, lecz dynamicznym procesem, nieustannym zapytywaniem się o siebie samego.
SPIS TREŚCI
ROZDZIAŁ I
Wprowadzenie
Klasyczne rozumienie prawdy
Modele klasyczne prawdy
Klasyczne definicje prawdy
ROZDZIAŁ II
Koncepcja prawdy i jej poznawalność
ROZDZIAŁ III
Próba modyfikaci relacji podmiot-przedmiot w filozofii Martina Heidegerra i Emmanuela Lévinasa
ROZDZIAŁ IV
Prawda jako nieskrytość i jej negacja
ROZDZIAŁ V
Religijne i kulturowe wpływy na powstanie i interpretacje pojęcia prawdy. Judaizm i kultura starogrecka oraz ich wyobrażenie prawdy. Jakim zmysłem możemy uchwycić prawdę? Słyszenie i widzenie prawdy.
ROZDZIAŁ VI
Prawda i czas
ROZDZIAŁ VII
Stosunek prawdy do dobra i piękna (sztuka). Różnica w rozumieniu imponderabiliów w obu filozofiach
ROZDZIAŁ VIII
Funkcje języka
ROZDZIAŁ IX
Posumowanie
Prawda jako nieskrytość i pouczenie
LITERATURA
ZUSAMMENFASSUNGFragment lub streszczenie fragmenty:
...Spór wokół transcendencji prawdy przybierał na sile w myśli europejskiej szczególnie wówczas, gdy człowiek coraz bardziej odczuwał osamotnienie i tracił więź z otaczającym go światem. Ten stan rzeczy wyrasta z problematyczności prawdy o człowieku i jest konsekwencją doświadczenia trwogi wywołanej brakiem tożsamości. Aby móc odnaleźć siebie, człowiek musi otworzyć się na to, co wobec niego absolutnie inne, co nie jest nim samym. Tak Heidegger, jak i Lévinas starają się ukazać rozumienie człowieka na poziomie przedpredykatywnym. Transcendencja prawdy oznacza antycypację względem relacji teoriopoznawczej podmiot-przemiot. "Mimo istotnych różnic tych filzofii wyróżnia je modyfikacja spojrzenia na prawdę, która nie jest już więcej monolitem, lecz dynamicznym procesem, nieustannym zapytywaniem się jestestwa o siebie samo."
"Zagadnienie transcendencji prawdy w dziełach Heideggera wyraża się poprzez pojęcia: odkrywania i zdecydowania oraz odsłaniania i zakrywania. W odróżnieniu od ontologii autora Sein und Zeit filozofia Levinasa inspiracje swoją czerpie z eschatologii i można j a wyartykułować przy pomocy słów: pouczenie i wyzwanie. Tożsamość człowieka w tym przypadku oznacza relacje absolutną z Bogiem i napotykanym na swej drodze człowiekiem. Jest ona permanentnym kroczeniem ku nieznanej dotąd ojczyźnie. Prawda o człowieku i jego poszukiwaniu własnej tożsamości nie może wyrastać w pierwszym rzędzie z przemyśleń nad historią, lecz powinna być ugruntowana na ontologii i etyce. „prawda dla Martina Heideggera jest grą, która doprowadzi Dasein, mogąc siebie stracić bądź siebie zyskać. Jest ona szukaniem właściwego bycia. Levinas w zamian za odnoszenie się jestestwa do własnego bycia proponuje relacje etyczną, która jest jeszcze bardziej pierwotna niż wszelka etyka. W relacji z absolutnie Innym powracam do samego siebie, lecz nie jako ja, lecz mnie.”Podziel się swoją opinią o tej książce..