Urodzony 8 kwietnia 1911 w wiosce Rasimari w Transylwanii w Rumunii, zmarł 20 czerwca 1995 w Paryżu. Pisarz pochodzenia rumuńskiego tworzący przede wszystkim w języku francuskim i mieszkający we Francji. Mówił o sobie: "Nie mam narodowości. To wygodny status dla intelektualisty." W latach 1920-1927 uczęszczał do liceum w Sybiniu (rum. Sibiu), rok później wstąpił na uniwersytet w Bukareszcie. W roku 1930 związał się z religijno-politycznym Legionem Michała Archanioła założonym przez Corneliu Zelea Codrenau. Razem z grupą intelektualistów (Nae Ionescu, Mircea Eliade) współtworzył klub dyskusyjny "Axa" ("Oś"). Początkowo zafascynowany filozofią Bergsona, uzyskał na podstawie pracy o nim magisterium; szybko jednak porzucił optymizm Bergsona na rzecz myśli Nietzschego - jedynie taka filozofia ma sens, którą przeżywa się dogłębnie. W 1934 roku opublikował swoją pierwszą książkę Na szczytach rozpaczy, w 1937 kolejną - Święci i łzy. W tym samym roku uzyskał stypendium Instytutu Francuskiego w Bukareszcie i wyjechał do Paryża, by pracować nad doktoratem z filozofii. We Francji został już na stałe. W 1949 ukazały się Zarysy rozkładu (Precis de decomposition), jego pierwsze dzieło po francusku - odtąd Cioran pisał wyłącznie w tym języku, doprowadzając swój styl do mistrzostwa. Był bowiem Cioran jednym z kilku mistrzów pisarstwa aforystycznego, które nie sili się na długie wywody, obliczone na przekonanie czytelnika, a poraża go swą prawdziwością. Tak pisali Pascal, Francois La Rochefoucauld, Ralph Waldo Emerson, Nietzsche, Nicolas Gomez Davila i Cioran właśnie. Pisma Ciorana, wnikliwe i dogłębnie przeżyte, przesiąknięte są pesymizmem, z którego, paradoksalnie, można czerpać siłę. Ból, cierpienie, bezsens istnienia i balansowanie na krawędzi między życiem i samobójstwem - a jednak życie. Pisma Ciorana opublikowane do tej pory w języku polskim: Na szczytach rozpaczy, przeł. I. Kania, Oficyna Literacka, Kraków 1992. Upadek w czas (La Chute dans le temps, 1964), przeł. I. Kania, Oficyna Literacka, Kraków 1994. Zły demiurg (Le Mauvais Démiurge, 1969), przeł. I. Kania, Oficyna Literacka, Kraków 1995. O niedogodności narodzin (De l'inconvénient d'être né, 1973), przeł. I. Kania, Oficyna Literacka, Kraków 1996. Historia i utopia (Histoire et Utopie, 1960), przeł. M. Bieńczyk, Instytut Badań Literackich, Warszawa 1997. Ćwiczenia z zachwytu (Exercices d'admiration, 1986), przeł. J. M. Kłoczowski, Czytelnik, Warszawa 1998. Rozmowy z Cioranem, przeł. I. Kania, Wydawnictwo KR, Warszawa 1999. Pokusa istnienia (La Tentation d'exister, 1956), przeł. K. Jarosz, Wydawnictwo KR, Warszawa 2003. Święci i łzy, przeł. I. Kania, Wydawnictwo KR, Warszawa 2003. [Wikipedia]